•  
  •  

Toestemming zorg

Verantwoording algemeen

Algemeen

VLPA

Eisen informed consent

Om rechtsgeldig toestemming te kunnen geven heeft de patiënt goede informatie nodig. Daarom moet dan aan de patiënt eerst informatie worden gegeven over het voorgenomen onderzoek of de voorgestelde behandeling. Om tot een ‘informed consent’ te komen, zal de patiënt meer informatie moeten krijgen dan enkel over de werkdiagnose en de mogelijke behandeling. De ambulancezorgprofessional stelt zich op de hoogte van de situatie en de behoeften van de patiënt. Met het toepassen van de informatieplicht en het toestemmingsvereiste wordt aan de eisen van het ‘informed consent’ voldaan. Er is hierbij wel een verschil in uitvoeringsmogelijkheden tussen spoed en niet-spoed situaties.

De informatieplicht in de WGBO is sinds januari 2020 aangevuld met de verplichting tijdig overleg te voeren met de patiënt, waarbij de patiënt ook wordt uitgenodigd tot het stellen van vragen. Daarnaast is de WGBO zo aangepast dat de patiënt geïnformeerd moet worden onder meer over de mogelijkheid af te zien van behandeling. Met deze aanvullingen is uitdrukking geven aan het concept van gezamenlijke besluitvorming, shared decision making. Dat stelt de voorkeuren en waarden van de patiënt meer centraal dan voorheen, waarbij met name uitgegaan werd van het advies van de hulpverlener.

Individueel behandelplan (IBP)

Een IBP is in principe opgesteld vanuit gedeelde besluitvorming met de patiënt en/of zijn vertegenwoordiger. De patiënt en/of zijn vertegenwoordiger mogen afzien van het recht op informatie en betrokkenheid bij besluitvorming. 

  •     RAV-behandelplan 

    Binnen iedere RAV is beschreven op welke wijze de RAV een behandelplan als formele opdracht van de MMA vastlegt en hoe deze op de MKA te raadplegen is. Een RAV-behandelplan dient periodiek te worden geëvalueerd, zo nodig aangepast en vernieuwd. Het is niet gewenst een RAV-behandelplan voor onbepaalde tijd vast te leggen.

  •     individuele patiëntenafspraken 

    Een behandelend (huis-)arts kan een behandelopdracht op schrift zetten en deze (op schrift) ter beschikking stellen aan de patiënt. 

  •     maatregelen WvGGZ, behandelplan Wzd

    De maatregelen, welke vanuit de WvGGZ of Wzd zijn opgesteld, kunnen zowel met als zonder gedeelde besluitvorming met de patiënt en/of zijn vertegenwoordiger zijn opgesteld. 

 

 

Wilsverklaring

Een wilsverklaring is door of op verzoek van een wilsbekwame patiënt opgesteld. De patiënt heeft een wilsverklaring in principe in eigen beheer. De KNMG adviseert patienten om een wilsverklaring altijd met een (huis)arts te bespreken. Er is geen wettelijke verplichting om een wilsverklaring bij de huisarts bekend te maken. 

Een wilsverklaring kan met verschillende inhoud en in verschillende vormen voorkomen. Qua inhoud kan een wilsverklaring bijvoorbeeld gaan om een reanimatiebesluit bij 'advance care planning'. Dit kan dan zowel gaan om NR (niet reanimeren) als negatieve wilsverklaring / behandelgrenzen- of verbod, of juist om WR (wel reanimeren) als positieve wilsverklaring / levenswens. Qua vorm kan de patiënt de wilsverklaring bijvoorbeeld zelf op papier hebben gezet, of als tatoeage of NR-penning dragen. Een schriftelijke volmacht waarin de patiënt een vertegenwoordiger aanwijst die medische beslissingen neemt voor als de patiënt dat zelf niet meer kan is ook een wilsverklaring. 

Respecteer als ambulancezorgprofessional wilsverklaringen zo ver dat mogelijk is en de wet- en regelgeving het toestaan.

Expert opinion

Bronnen

V&A

-

Verdieping

Naar index